7 paź Mroczne człowieczeństwo (recenzja) Rapową płytę można zacząć różnie. Wrześniowi królowie sprzedaży mają tę świadomość. Na przykład Kizo rozpoczyna album, bardzo trafnie nazwany „Patocelebryta”, megalomańskim utworem „Patryk I Waza”, w którym obwieszcza bezceremonialnie: Lubię hajsu siatkę i sportową torbę / miałeś puścić Blika, a dostałeś w mordę. Z kolei Mata, w mesjanistycznym widzie na starcie krążka „<33”, stwierdza: Nie […]
1 wrz Dycha. Najlepsze rapy sierpnia 23 Przegląd najlepszych polskich rapowych numerów sierpnia zaczynam od powrotu Taco Hemingwaya. O „Gelato” czym prędzej zapomnijmy, natomiast „Macarena Freestyle” to po prostu dobry rap – z dobrze przyspieszanym i przeciąganym flow, dobrze produkowany, nawinięty pewnie i naraz, ze sprytnymi linijkami. Przy wersie Byłem jak kowboj na wygnaniu, bo wierzył tylko Rumak szczerze się uśmiechnąłem – […]
2 sty Dycha. Najlepsze rapy grudnia 22 Na początku grudniowe wystąpienia zbiorowe, bo Ero z ekipą w „Puk puk! Kto tam?” nawiązali do historii warszawskich posse cuts, zaś VNM, Te-Tris, Bonson, Bisz i Zeus przypomnieli w „Jak u siebie” o tradycji zbiorczych utworów promujących trasy koncertowe. Ale o tym już pisałem odpowiednio TUTAJ i TUTAJ. Żeby zatem zamknąć temat dzieł wieloosobowych – […]
5 wrz Nie będzie kabaretu, są sample (recenzja) W 2003 r. niewielu było w podziemiu lepszych zawodników od koszalińskiego rapera Mroka. Wystarczy puścić sobie „Umrzemy młodo” z debiutanckiego „Od sceny do sceny”, by usłyszeć wszystko, czego koleś za mikrofonem potrzebuje – charakterystyczny głos, pewność siebie, dystans, relację z bitem, zapamiętywalne linijki. Wydawało się, że ta kariera odpali – w 2005 r. płytę BlaBla, […]
