Sopfr

Programiści dopisali, pokonując zadanie z poprzedniego wpisu. Na palmę pierwszeństwa zasługuje zwłaszcza Antyp1958, który rozprawił się z problemem totalnie. Ustalił, że w uogólnionym ciągu Fibonacciego liczba pierwsza debiutuje na miejscu 1610 i liczy 340 cyfr, jeśli na starcie są dwie liczby złożone względnie pierwsze 1936 i 3349. Ten ciąg już czternastym wyrazem mija milion: 1936, 3349, 5285, 8634, 13919, 22553, 36472, 59025, 95497, 154522, 250019, 404541, 654560, 1059101,… Ostatnia liczba tej czołówki jest półpierwsza (263*4027) i tylko o 2 ustępuje pierwszej.
Warto zauważyć, że wielu rozwiązujących milcząco zakładało, że druga liczba startowa musi być większa od pierwszej, a takiego warunku w zadaniu nie było.
Dziś jeszcze jeden problem typowo programistyczny (przyrzekam, że ostatni w tym roku) – bardzo podobny do poprzedniego, ale trudniejszy. Tym razem przyjmujemy, że ciąg tworzą tylko liczby złożone, więc jest on skończony – finał stanowi pojawiająca się w nim liczba pierwsza. W podstawowej formie ciąg zaczyna najmniejsza liczba złożona i liczy on tylko 4 wyrazy:
4, 8, 14, 23.
Startując od 60 udaje się dotrzeć dwukrotnie dalej:
60, 72, 84, 98, 114, 138, 166, 251.
A zadanie polega na ustaleniu jaki ciąg jest najdłuższy przy ograniczeniu zakresu liczby początkowej do 1000?
Ciągiem rządzi następująca reguła: każdy kolejny wyraz jest sumą poprzedniego wyrazu i sumy jego wszystkich (nie tylko różnych) czynników pierwszych.
Bez ograniczenia pierwszością ciąg w podstawowej formie jest w OEIS (A096461).
Wypada jeszcze wyjaśnić dziwny tytuł tego wpisu. Sopfr(n) to skrótowe anglojęzyczne oznaczenie addytywnej funkcji teorioliczbowej równej sumie wszystkich czynników pierwszych liczby n (sum of prime factors with repetitions).

Komentarze z prawidłowym rozwiązaniem ujawniane są wieczorem w przeddzień kolejnego wpisu (z błędnym zwykle od razu). Wpisy pojawiają się co 7 dni.

Reklama