Duety
Reaktywacja przed tygodniem zadań ze strzałkami przypomniała mi pewien mało znany rodzaj strzałkowych łamigłówek, zasługujący na prezentację. Jest dość oryginalny, ma nieco zakręcone reguły i mocną logikę – czasem z lekka okraszoną metodą prób i błędów. Debiutował w Japonii przed 16 laty pod nazwą (wolne tłumaczenie) „zaręczyny na odległość”. Proponuję krótszą i mniej fantazyjną polską nazwę – jak w tytule.
Do jednej i tylko jednej kratki każdego wielokąta ograniczonego czerwoną linią należy wstawić strzałkę wskazującą jeden z czterech głównych kierunków (E, N, S, W). Wszystkie wstawione strzałki powinny tworzyć pary, czyli duety. Strzałki w duecie muszą na siebie wskazywać, a w żadnej kratce między nimi nie może być innej strzałki. Wielokąty ze strzałkami tworzącymi duet nie mogą ze sobą graniczyć (stąd „zaręczynowy dystans”). Ze względu na wspomnianą mocną logikę duety są trudne z natury; nawet w przypadku małych diagramów bywają bardzo trudne – jak poniższe zadanie (z prawej); z lewej strony przykład.

Rozwiązanie przykładu: xSxSxx/ExxxWS/xxSxxx/ExxxWx/xNxNxN/xxNxxx.
Rozwiązanie zadania: ?
Komentarze z prawidłowym rozwiązaniem ujawniane są wieczorem w przeddzień kolejnego wpisu (z błędnym zwykle od razu). Wpisy pojawiają się co 7 dni.
Komentarze
Ale mam pewną wątpliwość: czy kontakt narożnikami obszarów duetu jest dozwolony regułą braku graniczenia?
Słuszna wątpliwość. Granica punktowa to nie granica, bo bezwymiarowa.
mp
EXWSXX
XEXXXW
XXEXWX
XXXXXX
EXWNXX
XEXXXW
Nie było aż tak bardzo trudne.
WxESxx
xExxxW
xxExWx
xxxxxx
ExWNxx
xExxxW
Rozwiązanie zadania: ExWSxx/xExxxW/xxExWx/xxxxxx/ExWNxx/xExxxW
Bardzo proste, logiczne zadanie (dozwolenie kontaktu narożnikami jest oczywiście konieczne).
@grgkh
Gdyby kontakt narożnikowy oznaczał sąsiedztwo to zadanie nie miałoby rozwiązań.
Z dwustykiem
ExWSxx/xExxxW/xxExWx/xxxxxx/ExWNxx/xExxxW
Dlaczego to zadanie jest bardzo łatwe?
[wielokąty będę nazywał adresem pola, które jest wysunięte najbardziej w lewo i ku górze, według notacji takiej jak w arkuszu kalkulacyjnym]
1) Wielokąt [B1] w parze może mieć wyłącznie [F1]. W [F1] strzałka „W” może stać wyłącznie na polu F2 i towarzyszyć jej musi strzałka „E” na polu [B2], ponieważ pierwszy i trzeci rząd [F1] blokują strzałki obszarów [D1] i [C3].
2) W [C1] strzałka musi być na polu C1 i nie może być skierowana ani w prawo, ani w dół, więc jest to strzałka w lewo „W” a wtedy towarzyszyć jej musi strzałka „E” w [A1].
3) Strzałka z [D1] nie może być na E1, więc musi być na D1 i powinna być skierowana w dół, do wielokąta [D5] „N”.
4) Wielokąt [E2] może mieć strzałkę tylko na polu E3 w lewo „W” do wielokąta [C3] „E”.
5+6) Pozostałe 4 wielokąty można połączyć w pary tylko [F4] z [C5] – strzałki na F6 „W” i B6 „E” oraz [A5] „E” z [C5] „W”.
ExWSxx
xExxW
xxExWx
xxxxxx
ExWNxx
xExxxW
Zaskakująco łatwo poszło.
ExWSxx/xExxxW/xxExWx/xxxxxx/ExWNxx/xExxxW