Bartek Chaciński

19 cze

Polska szkoła szeptu

W prasie zajmujemy się wyprzedzaniem potrzeb, a te na dzisiejszy wieczór, po zakończeniu meczu, przewidzieć trudno. Ale widzę dwa możliwe warianty: (1) będzie tak dużo euforycznego krzyku, że w pewnym momencie choćby dla odpoczynku potrzebować będziemy odrobiny szeptu, (2) będzie tak mało powodów do euforii, że przyda się coś, co ukoi skołatane nerwy. Tak czy […]

19 cze

Bez piłki: Senegal

Graj, Grosik graj. Ale w piłkę graj, a nie tę muzykę, którą przygotowałeś na pomeczowe party. A jeśli już, to posłuchaj razem z Glikiem muzyki z Senegalu, to może łatwiej będzie jednemu wyzdrowieć, a drugiemu rozkminić ruchy Sadio Mané. Bo paliwem dla reprezentacji Senegalu nie jest podlaskie disco, tylko prastara bębniarska polirytmia, z której wyrastają […]

18 cze

Brzmienie klasy średniej

Doniesienia o spodziewanej od dawna, a jednak wydanej z zaskoczenia sobotniej płycie duetu Beyoncé & Jay-Z śledziłem do pierwszej wzmianki o Johnie Lennonie i Yoko Ono. Dalej już sobie darowałem. Wystarczy. Wyobraźmy sobie, że duet Lennon/Ono w pierwszych dniach wielkiej trasy koncertowej z biletami VIP do 3,5 tys. zł publikuje nagle nowy album, na którym […]

15 cze

Uwaga, ten wpis zawiera skrajności [PPP]

Ostrzegam, że dzisiejszy piątkowy przegląd płytowy niesie w sobie skrajności. Hity, bo znalazłem pod dzisiejszą datą muzyczny odpowiednik serialu Pora na przygodę! – album kolorowy i ładny, a zarazem psychodelicznie pędzący przez kolejne poziomy dziwności. Właściwie to rzecz promują klipy mieszające estetykę Pory… i komiksów Moebiusa, więc porównanie narzuca się samo. Są też kity, bo […]

14 cze

Piłkarski ambient

Kiedy miałem osiem lat, zakładałem w tym momencie roku kronikę mistrzostw świata w Hiszpanii (w 32-kartkowym zeszycie wobec braku WordPressa) i pewnie dalej bym regularnie notował wyniki spotkań – coś w życiu trzeba robić, dlatego obsesje sportowe rozumiem – gdyby nie to, że rok później w moim domu pojawił się przyzwoitej klasy magnetofon. I tak […]

13 cze

Co jest albumem, a co nim nie jest?

Nie wiem, czy zauważyli to już czytelnicy Polifonii, ale w tym roku czeka nas wysyp minialbumów w rolach pretendentów do tytułu albumu roku. Albo będziemy musieli uwzględnić trend niesamowitego kurczenia się albumów z muzyką, za który odpowiedzialny jest m.in. Kanye West, więc z takim trendem walczyć trudno. Najpierw 21-minutowe DAYTONA firmowane przez Pusha T, ale […]

12 cze

Najlepszy alt w Opolu

Odbył się wczoraj ostatni i najlepszy koncert tegorocznego festiwalu w Opolu.

11 cze

Ukąszenie raperskie

Z różnych powodów przetrząsam archiwum tekstów własnych z różnych lat i trafiłem na felieton, który pewnie zainteresowałby czytelników profilu fejsbukowego Skany ze starej „Machiny”. Otóż w ramach cyklu felietonów zmyślających przyszłość polskiej rozrywki Fikty i fakcje napisałem wtedy kawałek zatytułowany Ukąszenie raperskie, w którym fantazjowałem naiwnie, co by było, gdyby hip hop stał się podstawą […]

11 cze

Tęczowy music box

Tęczowy weekend, zainaugurowany tradycyjnym odśpiewaniem Go West Village People z polskim tekstem na cześć reprezentacji piłkarskiej (przed meczem z Chile) w TVP, a później pociągnięty w cyklu dorocznych ulicznych parad i manifestacji stworzył klimat, który musiał jakoś wyjść w poniedziałek na Polifonii. Stąd ta podpowiedziana mi na Twitterze Kadhja Bonet jako główna bohaterka. Z płytą […]

8 cze

Lykke, łatwe i nieprzyjemne [piątkowy przegląd płytowy]

To niefortunny moment na premiery płytowe. Bo w przededniu mundialu koszmary muzyczne szybko się dezaktualizują za sprawą piosenek piłkarskich. Moje zestawienie najgorszych piłkarskich piosenek sprzed paru dni odejdzie pewnie w przeszłość już dziś wieczorem, gdy na scenie festiwalu w Opolu – z przerwą na mecz (chyba po raz pierwszy w historii nie ma „przerwy w […]