Bartek Chaciński

10 maj

Muzyczna historia lewactwa

Dokładnie 50 lat temu paryscy studenci i część kadry profesorskiej, łącznie ponad 20 tys. osób, zabarykadowali się – dosłownie – w Dzielnicy Łacińskiej, żeby walczyć o uwolnienie protestujących wcześniej pod lewicowymi hasłami kolegów, którzy zostali aresztowani przez policję, oraz o wznowienie zajęć na Sorbonie. Te wcześniejsze protesty brały za cel m.in. burżuazyjny charakter systemu edukacji […]

9 maj

Stara muzyka, która uchodzi za nową

Kiedy DJ Koze pojawił się na scenie – a sięgam tak daleko pamięcią bez większego trudu – nurtowało mnie, skąd taki dziwny, trochę śmieszny pseudonim (potem się dowiedziałem, że to od nazwiska: Stefan Kozalla). Dziś dziwi mnie raczej to, że ktoś został przy przydomku DJ, który brzmi trochę tak jak forsowany mgr na nagrobkach ludzi […]

8 maj

Nowa muzyka, która potrzebuje nazwy

Miałem wczoraj okazję porozmawiać z Simonem Reynoldsem, co było doświadczeniem dość dziwnym – poczułem się, jakbym był z powrotem 20-latkiem zaglądającym do brytyjskiej prasy muzycznej, gdzie nieskończenie kreatywni redaktorzy mają pomysł na nazwanie i opowiedzenie wszystkiego. Dzięki temu doświadczeniu – zobaczyłem człowieka, który właściwie non-stop rozpracowuje różne teorie dotyczące muzyki i kultury popularnej – łatwiej […]

7 maj

Spokojnie, to tylko Kult

O tej porze dnia jak wiadomo piszę tylko o tym, co zdecydowały się ujawnić wielkie krajowe imprezy muzyczne. A Off Festival ogłosił właśnie kolejnych artystów. Listę młodszych i zdolniejszych z kraju (Min t, tęskno i Good Night Chicken) uzupełnia Unsane – formacja nowojorska, choć dzięki zeszłorocznej, wydanej przez polską Antenę Krzyku kompilację Shattered, Flattered & […]

7 maj

Swój życia los na sztos, na sztos

Po 12-minutowej piosence z partiami hałaśliwej improwizacji, emocjonalnie rozbijającym Madder, wchodzi niby nieporadny blues na 3/4. Falsetem – trochę jak u młodego Neila Younga – opowiada sytuację, która każe mi raz jeszcze wziąć do ręki Retromanię Reynoldsa. Bo łatwo zobaczyć w niej poetycko ujęty obrazek z tej książki: Wszystkie moje płyty leżą w stosach, a […]

6 maj

CZAD – czynnik akceptacji domowników

W obszarze anglosaskim stałym elementem różnego typu quizów w gazetach muzycznych (gdy jeszcze wydawano ich więcej) było Your favourite sunday morning record*. Pana/Pani ulubiona płyta na niedzielny poranek. A ponieważ i tak już siedzę cały weekend i słucham płyt, to zostawiłem jedną jako podpowiedź na niedzielę rano – domyślam się, że będzie dobra. Skąd to […]

5 maj

Mroczny piętnastominutowiec

Brytyjska grupa Gnod, do niedawna jeszcze znana mało komu, odnalazła kamień filozoficzny krytyki muzycznej: jeśli odpowiednio długo rąbiesz dwa akordy, to po pewnym czasie każda zauważalna zmiana – zazwyczaj będzie nią wprowadzenie trzeciego – powali prasę na kolana. Dołączyła tym samym do takich grup jak Swans czy Hawkwind, które metodę skrajnego wydłużania formy skutecznie łączyły […]

4 maj

I kto ma największy instrument? [10 filmów na dzień tuby]

Dziś Międzynarodowy Dzień Tuby. Możecie sobie teraz sprawdzać z niedowierzaniem, możecie się uśmiechać pod wąsem, a nawet pukać w czoło, ale nie zamierzam tego puścić bez okolicznościowego wpisu, bo temat jest duży i ciężki. A twórcy święta nie po to je powołali do życia pod koniec lat 70., żeby dalej ich ignorować. W dodatku tuba […]

4 maj

Widmo piątku zawisło nad Polską

To dość pracowity premierowy piątek, kiedy część słuchaczy ekscytować się będzie nową muzyką (Jona Hopkinsa, Venetian Snares z Danielem Lanois, GNOD, Iceage, Belly itd.), podczas gdy druga grupa przebijać się będzie przez gęstą momentami jak książka telefoniczna, ale jak zwykle ciekawie przełożoną na polski przez Filipa Łobodzińskiego książkę Simona Reynoldsa Retromania. Mamy dzięki niej nowy […]

2 maj

Podbój świata via Węgry

Oto historia Marcina Maseckiego w pełni jej przewrotności. Wreszcie (zgodnie z moimi przewidywaniami, przypomnę) za sprawą zapomnianych przedwojennych szlagierów granych z Jankiem Młynarskim w ich Jazz Bandzie nawiązał kontakt z naprawdę szeroką publicznością i niemal jednocześnie w swój bardzo przewrotny sposób podbija tzw. rynki zagraniczne. Robi to, wożąc drewno do lasu, czyli – jak już […]