Bartek Chaciński

2 sty

47 płyt roku 2017: świat

Zbierałem tę listę przez cały rok i tylko skorygowałem w okresie świątecznym. Dlatego wygląda, jak wygląda. Nic nie poradzę na to, że często pod koniec roku tracą na wartości płyty z muzyką lżejszą i łatwiejszą, a zyskują te, które po wielu miesiącach ciągle kryją w sobie coś pociągającego, tajemniczego. Sam musiałem przyznać się do tego, […]

31 gru

Pięć najlepszych płyt roku King Gizzard & The Lizard Wizard

Dziś nastrój nieco luźniejszy. Mam nadzieję, że dla wszystkich. Ale premiery też się pojawiają. Niewiele, ale jednak. Jest nowy materiał chwalonych tu niedawno Dead Neanderthals, jest wreszcie piąty w ciągu roku album King Gizzard & The Lizard Wizard. Jak już wiadomo, są to moi bohaterowie w tym roku, bo lubię i doceniam pracowitych. Co prawda […]

29 gru

53 płyty roku 2017: Polska

Dokładnie jak przed rokiem – w piątek przed Sylwestrem – publikuję listę moich ulubionych wydawnictw polskich artystów w roku 2017. I od razu pozwolę sobie na życzenia: oby kolejne 12 miesięcy nie było gorsze. Bo o lepsze będzie raczej trudno. Było mi bardzo miło pisać o większości z poniższych płyt, czasem nawet parokrotnie, i prezentować […]

28 gru

O rety, to wszystko się też ukazało?! (remanent)

Ciąg dalszy podsumowań już niebawem – jutro Polska, do wtorku świat. Tymczasem mały załącznik – jeszcze 10* płyt pominiętych wcześniej, do których jednak teraz wróciłem lub których wysłuchałem po raz pierwszy w okresie świątecznym. W większości pozycje z okolic jazzu i improwizacji, w przytłaczającej większości krajowe (są zagraniczne akcenty). Duża część z nich w ogóle […]

27 gru

Rok 2017 w muzyce: 10 uwag końcowych

1. Postapo w domu i zagrodzie. Bo co jeśli postapokalipsa to nie przyszłość, tylko już element teraźniejszości? Tak sobie myślałem, kupując rodzinie przed świętami nie nowy telewizor, tylko oczyszczacz powietrza. I czytając „Wyborczą” w której dziennikarskim plebiscycie (sam brałem udział, podobnie jak rok temu) polską płytą roku zostało Rite of the End Stefana Wesołowskiego (w […]

22 gru

Muzyka z grudnia 2017: podsumowanie

Zaskoczenie? W końcu to jeszcze nie święta, a Polifonia działa w dni powszednie. Między pieczenią a piernikiem znalazłem dziś czas na podsumowanie grudnia w poręcznej formie. Trochę ryzykowne, bo może nas jeszcze coś zaskoczyć (no ale końcówka roku zarezerwowana jest na roczne podsumowania). Ale też aktualne, bo uwzględnia zupełnie nowy utwór The Streets. I oczywiście […]

21 gru

Co się klikało – rok 2017 na Polifonii

Rok temu pisałem, że był rekordowy na Polifonii. Dziś mogę to powtórzyć. Od 1 stycznia pojawiło się tu 237 nowych wpisów. Przeczytało je przez cały rok łącznie 180 885 użytkowników w 758 tys. odsłon. Bardzo dziękuję za wasze zainteresowanie i zaufanie. Jest to w działalności blogowej najważniejsza forma gratyfikacji – właściwie to nawet mogę powiedzieć, […]

21 gru

Mnie wzrusza

Krótko, ale mocno. Podczas panelu dyskusyjnego o songwriterach w czasie festiwalu Ars Cameralis zastanawialiśmy się (z Markiem Horodniczym, Jerzym Jarniewiczem i Szymonem Kloską) w tym roku nad charakterem polskiego songwritingu – bo ten zachodni zawsze uda się opowiedzieć Dylanem. I po odcedzeniu songwriterów różnych tutejszych kategorii, bardzo specyficznych i trudnych do porównania z zagranicznymi, został […]

19 gru

Pharrell Williams: Najlepszy w branży [archiwum]

Obiecałem ekshumować stary tekst o Pharrellu Williamsie, który napisałem 13 lat temu po spotkaniu samego artysty zaaranżowanym w Berlinie, gdy jeszcze Pharrell Williams był – w kategoriach sławy i pieniędzy – ledwie drobną cząstką dzisiejszego. Opakowałem ten tekst następującym leadem: Podarował przeboje kilkunastu już gwiazdom muzyki. Teraz może je sam zastąpić, bo wszystko potrafi lepiej. W dumie […]