Bartek Chaciński

29 wrz

Nokaut, proszę Państwa!

Muzyka pop potrzebuje takich artystów jak Julia Holter. A ja nie potrzebuję w tym miejscu nawet wymyślnych tytułów. Nie, to żadna awangarda, żadna alternatywa, to muzyka pop. Przynajmniej na tym etapie kariery tej artystki. Nie usatysfakcjonowała mnie w pełni nawet płyta Ekstasis, szum wokół Loud City Song uważałem za mocno przesadzony, a dziś wiem, że […]

28 wrz

Sześć strzałów, czyli Lewandowski pobity

Przepraszam za tytuł, ale nie ja zacząłem tę bzdurną internetową wojnę o uwagę, która powoduje, że jedna historia w mediach przykrywa wszystkie inne. A mam po weekendzie konkrety: sześć wyłącznie krajowych płyt, o których warto wspomnień choć w dwóch słowach i które trudno zareklamować w tak bezceremonialny sposób jak Lewandowski sprzęt do golenia. Bo obok […]

24 wrz

Wypijmy za błędy (i usterki)

Poświętujmy przez chwilę 15 lat klikania. Bo oto kolejny najnowszy wynalazek ludzkości właśnie przeszedł do historii. Jeśli ktoś pamięta szał wokół klików i glitchów, muzyki elektronicznej powstałej w oparciu o błędy i usterki, który wybuchł równo 15 lat temu, to pewnie ze zdziwieniem sobie ten upływ czasu uświadomi. Jeśli ktoś zaczął słuchać muzyki w czasach, […]

23 wrz

Disclosure kontra New Order, czyli czego słucha młodzież?

Takie pytanie stawiam sobie od jakiegoś czasu coraz częściej i wiadomo dokładnie, co ono oznacza. To, że sam młodzieżą już nie jestem. Odpowiedź na to pytanie, biorąc pod uwagę wielkie festiwale i przeboje i zbliżającą się (piątek) premierę powinna brzmieć: Disclosure. Tego samego dnia ukaże się jednak nowy album New Order, zespołu, którego młodzież słuchała, […]

22 wrz

Załamująco łamiąca wiadomość

Wczoraj znów zadzwoniła do mnie po komentarz telewizja. Ta dwucyfrowa telewizja. Że nie na temat Warszawskiej Jesieni – dziwnym nie jest. Że nie o nowej płycie Richardsa albo Gilmoura – to już mnie trochę zdziwiło. Zgadujcie dalej. Otóż (jak się dowiedziałem od dziennikarki z telewizji) dwóch amatorskich muzyków z Polski weszło na scenę i zagrało […]

21 wrz

Trochę odszczekuję, a trochę wyję

Po pierwsze, płyta Keitha Richardsa okazała się wcale nie taka słaba, jak przypuszczałem w jednym z poprzednich wpisów. Ba, skłaniam się ku wersji Davida Fricke, że najlepsza w solowej dyskografii. Po drugie, Warszawska Jesień zaczęła się ciekawiej niż to ostatnio bywało. Świetnym utworem Helmuta Lachenmanna z Hubertem Zemlerem jako solistą (rewelacyjnym – i nie piszę […]

18 wrz

Śmiało można kręcić film

Spośród wielu filmowych historii o muzykach ta wydaje mi się jedną z najbardziej filmowych, więc nie będę przedłużał wstępu. Nie chcę, by gdzieś przepadła wśród filmowych Rodriguezów i Van Ronków. Zaczyna się od pożaru w podstawówce w Cheektowaga w roku 1954. Jackson Carey Frank miał 11 lat. Zapalił się piec w drewnianej części szkoły, w […]

17 wrz

Janek z Jeziora ubił potwora

Przepraszam za prostacki rym, ale nie ma co – John Lake kojarzy mi się z popkulturą. Pierwsza płyta Łukasza Dziedzica pod tym szyldem trafiła mnie niedługo po obejrzeniu serialu Detektyw. Album Carcosa był z nim związany poprzez skojarzenia z Królem w Żółci Chambersa. Teraz uruchomiłem w końcu naszą narodową chlubę w postaci gry Wiedźmin 3 […]

16 wrz

Taktyka chowania Keitha Richardsa

Wyobraźnia to czysta magia. Weźmy problem uchodźców: jedyne, co się liczy w dość zawstydzającej kłótni na ten temat, to gorączkowe wyobrażenia na temat uchodźców, bo o samym problemie wiemy w Polsce niewiele więcej niż o UFO. Albo obietnice wyborcze: wiemy już dobrze, że powszechnie nie są spełniane, ale wyobrażamy sobie, kto jest w stanie nie […]

15 wrz

Krótko o krótkich

Sezon rozpoczął się na dobre, także w Polsce, gdzie bardzo dużo płyt na początku września wydali szczególnie niezależni. Część premier opisywałem ostatnio tylko na łamach POLITYKI: Karolina Cicha & Spółka, Public Image Ltd., Dr. Dre, box Pere Ubu. Dziś ekspresowo o czterech wartych uwagi polskich epkach. Załącznikiem do tego zestawienia niech będzie krótsza płyta Roberta […]