07/10

13 maj

Obejrzyj sobie muzykę

Do ostatniej płyty duetu Alva Noto i Ryoji Ikedy podchodziłem przez wiele tygodni jak pies do jeża. Albo raczej jak młody marzyciel i miłośnik muzyki po liceum do przedmiotu „Podstawy miernictwa” na Wydziale Elektroniki Politechniki Warszawskiej. Miałem taki epizod, więc wiem, o czym mówię. Ale gdy tak sobie myślałem o bezdusznej inżynierii muzyki szumów i […]

4 maj

I po świętach (do usłyszenia w Polsce cd.)

Nie ma nic bardziej krzepiącego niż słuchać w Dniu Flagi polskiego Walijczyka rozpaczającego, że „No more whisky”. No pewnie, że no more – tu się co innego pije, nawet w święta. Wychowany na płycie „Helicopters”, Johna Portera zawsze odbierałem jako pozytywny przypadek zainteresowania naszym zagubionym muzycznie krajem – przynajmniej dopóki nie uświadomiłem sobie, jaka konkurencja […]

29 kwi

Pop i antypop

Moim ulubionym komentarzem do dzisiejszego ślubu Williama i Kate był jeden z gadżetów z bardzo trafionym napisem. Sam musiałem to oglądać od początku do końca – z tak zwanego dziennikarskiego obowiązku, chociaż i nie bez ciekawości w pewnych momentach. Dlatego (z góry uprzedzam) całkowicie zawaliłem ambitne plany blogowe na dziś. A propos momentów. Siedząc przed […]

22 kwi

To nie jest zwykły wpis okolicznościowy

Święta na takim blogu to niełatwa sprawa. Szczególnie Wielki Piątek. Dlaczego? Najłatwiejszym kluczem tematycznym na dziś byłoby wybranie płyt, które przyniosły mi ostatnio najwięcej cierpienia i udręki. Ale że słuchanie ich byłoby prawdopodobnie w dalszym ciągu udręką i cierpieniem, mój organizm się broni (gdyby ktoś się zastanawiał, dlaczego na świecie jest więcej pozytywnych niż negatywnych […]

18 kwi

Na zimno, na surowo, na luzie

Mam trochę satysfakcji (pozarodzicielskiej), gdy czytam odgłosy dotyczące płyty Billa Callahana „Apocalypse”. Szczególnie te mówiące o najlepszej płycie w jego dorobku, bo te, które krytykują, że taka kiepska, nauczyłem się ignorować przy okazji poprzedniego albumu. W sumie zresztą jest ich jakoś podejrzanie mało. Płyta jest w każdym razie nie do końca arcydziełem. Ani tak znakomita, […]

8 kwi

Uwaga! Idą czarne dni dla Polski!

Ja na Polifonii naturalnie się z tego cieszę. Nie żebym się złośliwie odnosił do rocznic narodowych – odczuwam radość ze zgoła innego powodu. Chodzi mi o te dni, kiedy znów będę mógł sobie posłuchać polskiej muzyki z czarnych płyt. A te nadchodzą z taką nieuchronnością, że aż miło. Najpierw w lutym dowiedziałem się o przypadku […]

6 kwi

Nawet Alexis Petridis nie jest prorokiem w Polsce

Zapewne sporo z czytelników tego bloga trafiła już na korespondencję Alexisa Petridisa z „Guardiana”, który odwiedził Warszawę i uznał ją za mekkę muzyki techno. A jeśli ktoś nie czytał, może to nadrobić tutaj. Nie przypuszczałem, że ktokolwiek z Londynu będzie się podniecać wizją Warszawy jako nowego Berlina na podstawie kilku niewielkich imprez. Nie spodziewałem się […]

1 kwi

Polska klęska urodzaju

W postępowaniu recenzenta z polskimi wykonawcami możliwe są dwie strategie: patrzeć na nie okiem przychylniejszym niż na zagranicę, albo stosować brutalnie twarde kryteria. Uwzględniać fakt, że jesteśmy muzycznie na peryferiach świata, czy może szukać takiej muzycznej dyscypliny, w której pozostajemy w czołówce. Problem znika, bo coraz trudniej wybrać, co by tu pochwalić – nie dlatego, […]

25 mar

Dwie baaby, czyli do usłyszenia w Polsce, vol. 8

Słucham sobie Iron Maiden. W opracowaniach Baaby Kulki oczywiście, czyli kwintetu pod wodzą Bartosza Webera i Gaby Kulki. I odbywam podróż sentymentalną. Przypominam sobie, że najbardziej lubiłem grupę Iron Maiden, gdy zobaczyłem ich plakat w „Magazynie Razem” (przed koncertem w Polsce) przed koncertami w Polsce w sierpniu roku 1984 (nie myślcie, że tak dobrze pamiętam […]

24 mar

Piwo, muza, plaża, seks

Na hasło „filozof” reaguję z wyrozumiałością. Lubię ciekawe zainteresowania, a na studiach miałem wykładowców, którzy mi filozofii nie ośmieszyli. Ale profesor Jan Hartman próbuje. Ogłosił w ubiegły poniedziałek na łamach „Tygodnika Powszechnego” swoją analizę postaw młodych ludzi, opartą – to już tylko w filozofii takie metody – na zachowaniu podczas zajęć jego studentów pierwszego roku […]