rankingi i zestawienia

27 lip

Za dużo muzyki

16 gramów. Tyle podobno waży jedna płyta CD. Tak, wiem, że mało kogo jeszcze ten format obchodzi, ale ja jestem ciągle żywotnie zainteresowany. Do tego dochodzi jakieś 40-60 g wagi pudełka, mniej w wypadku tekturowej koperty, albo plastikowej obwoluty (wydawnictwa promocyjne). Codziennie czuję to na plecach, nosząc tzw. materiał odsłuchowy między pracą a domem (nie […]

25 lip

Ukazały się też: MALI i okolice

To prawdopodobnie jedyny blog „Polityki” wracający do sytuacji w Mali – i jak na ironię niepolityczny. Pisałem o tym kraju w kontekście tuareskiego powstania, które pozostawiło długi ślad kulturowy – w tym również muzyczny, dobrze znany i słyszalny w Europie (Tinariwen, Tamikrest, Bombino). W tym roku wojna rozgorzała na nowo i jeśli nie mówią o […]

4 lip

Ukazały się też: 55 kamieni milowych elektroniki

Tyle zebrał serwis Bleep.com na swojej elektronicznej kompilacji prezentującej długą historię gatunku, rozpoczynając od Oliviera Messiaena i Pierre’a Schaeffera, a kończąc na Actress i Jamesie Blake’u. To ciekawy nowy trend – Boomkat od jakiegoś czasu prezentuje takie zestawy plików mp3, które są przy okazji niezłym krytycznomuzycznym przelotem przez jakąś dziedzinę, ale Bleep poszedł dalej. Tworząc […]

12 cze

Ukazały się też: AMERICANA i okolice

Zacznijmy od zdefiniowania. Czym właściwie jest ta Americana? To bardzo ciekawa historia o tyle, że pokazuje, jak każdy segment rynku muzycznego może mieć dziś własny mainstream i własną alternatywę. Tak było z country w latach 90. Potrzebna była nowa etykietka dla nowego country, odnoszącego się w mocniejszy sposób do korzeni niż to rządzące na rynku, […]

6 cze

Latający spodek nad Inowrocławiem

Wiem, że wyjdzie na jakąś obsesję, ale muszę się przyznać do tego, że kiedy w dwóch konkurencyjnych tygodnikach ukazały się niedawno teksty na temat nowych narkotyków (dźwiękowe e-narkotyki w „Newsweeku” i narkotyki rodem z SF we „Wproście”), przyszła do mnie koleżanka z redakcji i zapytała, co ja na ten temat sądzę, bo chyba muszę coś […]

8 maj

5+1 płyt przyjemnego słuchania

Nie o to chodzi, żeby się nie mylić, tylko żeby się odpowiednio szybko poprawić. Słuchanie na majówce przynosi trochę inne efekty niż to codzienne, więc krótki przegląd „materiału odsłuchowego” muszę zacząć od korekty. Przychodzi po ponad miesiącu, po kilku kolejnych popołudniach spędzonych z tą płytą, może bardziej leniwych, może wiążących się z obniżeniem wymagań, ale […]

23 kwi

Nostalgia za rokiem 2009 i inne historie

Jest ta strona muzyki, którą widzę non-stop w „X Factorze” i „Must Be the Music”. Czyli beznadziejni, nikomu do niczego niepotrzebni profesjonaliści, którzy tyle cennego czasu spędzili na ćwiczeniu piosenek Sinatry, wokali Adele, solówek Satrianiego czy podrabianiu Rage Against The Machine, że aż sam zaczynam żałować za nich tych setek tysięcy godzin spędzonych na bezmyślnym […]

4 kwi

Czarna przyszłość, fajna przyszłość

Tylko emerytury nie będzie. Poza tym wszystko jest możliwe. Co udowadnia wytwórnia Sub Pop – wydawało się do niedawna, że publikuje już wszystko, z wyjątkiem czarnej muzyki. Teraz wzięli się i za tę ostatnią, zresztą z niezłym (zeszłoroczne Shabazz Palaces), albo wręcz bardzo dobrym skutkiem (o tym poniżej). Mamy więc piękną czarną perspektywę na nowy […]

19 mar

Baaba vs Kulka

Prawie jednocześnie wyszły dwie polskie płyty wykonawców, którzy nie tak dawno nagrywali i występowali głównie wspólnie. Obie są też odbiciami specjalnych projektów zrealizowanych przy okazji ciekawych festiwali. Baaba pokazuje „The Wrong Vampire” – impresję na temat tematów Krzysztofa Komedy do filmu „Nieustraszeni pogromcy wampirów” Romana Polańskiego przygotowaną po raz pierwszy na krakowski Unsound (teraz będą […]

16 mar

Czterech na jednego – pojedynek perkusistów

Ten, o którym dziś w nocy opowiadał nam w radiu Hubert Zemler, odbył się na Delfiadzie w Korei, czyli na artystycznych igrzyskach olimpijskich przed trzema laty. Wśród bębniarzy reprezentujących różne nacje, głównie chyba azjatyckie, pojawili się Portugalczyk i Polak. Zagrali po sobie. Marito Marques pewnie mniej więcej tak, a po nim Hubert Zemler – jak […]