najlepsze z tygodnia

5 cze

Kosmici, zapomnieliście o kosmitach!

Z pozytywnych wiadomości – dobrzy ludzie dookoła nie przestają mnie dziwić. Jeszcze nie przeszło zdziwienie kompilacją polskiej sceny elektronicznej dla Maćka, na którą utwory dało 108 artystów i składów, a tu dowiaduję się z tweeta kolegi po fachu, że pół polskiej sceny elektronicznej chce oddać zarobione pieniądze na rzecz organizacji walczących o prawa Afroamerykanów – […]

2 cze

Rozjechali oczekiwania

Płyta Przyśpiewki nie jest za bardzo tym, czym się wydaje. Ale nie jest to oszustwo współczesne – typu ktoś wam podjeżdża pod dom daewoo udającym ferrari, udając, że jest lepszy niż jest. Odwrotnie, brzmi to wszystko jako oszustwo lekko staroświeckie, takie rodem z Pana Samochodzika, którego bohater jeździł superszybkim samochodem zbudowanym na podwoziu ferrari, ale […]

2 cze

Co Jarosław popsuł, tego Ziemowit nie naprawi

Muzyczne konflikty, ciągle nowe, zawracają głowę (parafrazując Fisza). Najpierw Kazik, przez lata sympatyk polskiej prawicy, został na chwilę bardem opozycji, kiedy poruszyły go nie ataki na konstytucję, nie demontaż systemu prawnego, nie budowanie nowej elity finansowej na bazie kapitału państwowych spółek, tylko priorytetowe wpuszczenie posła Jarosława Kaczyńskiego na cmentarz w trakcie pandemii. Teraz syn Jarosława […]

1 cze

Spróbujcie tego w domu

Ostrzegam, że to będzie dość intensywny tydzień na Polifonii. A pierwsi goście – The Cool Greenhouse z Wielkiej Brytanii – bardzo się spodobają tym wszystkim, którzy w latach 80. śledzili tamtejszą scenę rozkwitającą na politycznym i społecznym buncie przeciwko konserwatywnym liberałom. Ale przy okazji spodobają się też – mam wrażenie – tym wszystkim, którzy w […]

22 maj

Zespół, który nie przestał słuchać muzyki

A co byście powiedzieli na kolejny album po 40-letniej przerwie? Że przeżycie 40 lat jest możliwe, część z czytelników Polifonii pewnie mogła się nawet przekonać osobiście, ale wydać po takim czasie nowy materiał, który byłby rzeczywiście dobry? Przesuńmy więc dziś na bok głośną premierę The 1975 – nie było ich nawet na świecie, kiedy ukazywała […]

20 maj

Elektropląsy

Wyczuwam u siebie poważne skutki czelendżozy. To taki groźny wirus rozprzestrzeniający się poprzez łańcuszki internetowe. Chcąc znaleźć jakiś klip Kaitlyn Aurelii Smith do dzisiejszego wpisu, automatycznie wpisałem w okienko YouTube’a „kaitlyn aurelia smith #hot16challenge”. Ale odpowiedź na czelendż w wykonaniu HCH już opublikowana (to jeszcze nie te elektropląsy z tytułu notki, no i obiecuję, że […]

8 maj

Miałem recenzję, ale musiałem ją przesunąć

Wszystko się przesuwa, musiałem więc przesunąć (lekko) jedną z recenzji już napisanych. Będzie później. Liście piątkowych premier towarzyszy więc dziś tylko przedziwny hołd dla Kraftwerku, będący de facto próbą kontynuacji Autobahn (sami sprawdźcie, na ile udaną). Po śmierci – w ciągu jednego tygodnia – Floriana Schneidera, Tony’ego Allena i jeszcze m.in. Dave’a Greenfielda ze Stranglers […]

2 maj

10 płyt kwietnia (i jeszcze dwa grosze)

Najpierw dwa grosze w sprawie wczorajszej akcji premierowej. Otóż myślałem, że po przejrzeniu setki maili z informacjami o premierach z Bandcampa najgorsze mam za sobą, tymczasem dziś rano w skrzynce powitało mnie drugie tyle. Wśród nich Cloud Nothings udostępniające potężne archiwum bootlegów, Lingua Ignota śpiewająca nieśmiertelne Jolene, Afrojax prezentujący swój (fantastyczny zresztą) zbiór nagrań zrealizowanych […]

24 kwi

Dzień ziemi dopiero dziś

Wprawdzie oficjalnie Dzień Ziemi był przedwczoraj (bohaterka ma się nieco lepiej, odwrotnie proporcjonalnie do pewnego zaludniającego ją dwunożnego gatunku), to dziś prawdziwe obchody. W błocie, glinie i rędzinie. Bo poza tą długą listą piątkowych premier, do której trzeba przewinąć ten wpis – jest jak zwykle na końcu – mam dwie premiery z ziemią (pisaną małą […]

19 kwi

Dwie domowe królowe

Ja wiem, że chwilowo domowość kojarzy się głównie z Charliem Wattsem ze Stonesów udającym z pomocą trzech skrzynek, że gra na bębnach. I z Billie Eilish śpiewającą Sunny do akompaniamentu brata na wurlitzerze. No i wreszcie (to akurat największe pozytywne zaskoczenie dla mnie) z efektownym Keithem Urbanem, który w domu dwoił się, a nawet troił, […]