rok 2017

24 kwi

Lepszej imprezy w tym roku nie będzie

W sobotę odbyłem symboliczną procesję do czterech ołtarzy polskiego tradycyjnego stylu zabawy, podczas jednego wieczoru słuchając na weselu (jeszcze przed północą!) Przez twe oczy zielone, Ona tańczy dla mnie, Będzie zabawa i Jesteś szalona. I tak, jak oczyszczająco robi po takich doświadczeniach muzyka Swans, tak nieprawdopodobną siłę zyskały w tym kontekście – lepsze trochę jako „nagrania na […]

21 kwi

Po co nam jeszcze Record Store Day?

Jako jeden z cichych prowodyrów promocji Record Store Day w Polsce mam parę przemyśleń związanych z jutrzejszym świętem. Przyniosło ono dwa rodzaje skutków: (1) zaskakujące, bo rozpędziło cały przemysł związany z płytami winylowymi w stopniu, jakiego dekadę temu nikt by się nie spodziewał, (2) przewrotne, bo zamiast dniem sklepów stało się świętem samego nośnika i […]

20 kwi

Złe wiadomości i dobre płyty

Złe wiadomości są takie, że zmarnowałem dziś rano 4’24, słuchając nowej piosenki Lany Del Rey. I że nie dojadę na rozpoczynający się dziś Spring Break ze względów obiektywnych (nie chodzi o ten odsłuch Lany). Wszystkim śledzącym tę imprezę życzę jednak, żeby jak najlepiej się bawili na koncercie wykonawcy, którego jak najgorzej znają. Równie niedobre są […]

19 kwi

Beznadziejna muzyka na beznadziejne czasy

Takie hasło marketingowe ukułem dla dużej części nowej muzyki elektronicznej – nawet nie dlatego, że tak do końca zła, tylko dlatego, że mętna – zupełnie jak czasy, w których przyszło nam żyć. Pozostawia niewiele optymizmu, raczej nie robi nadziei, jeśli chodzi o rozwój, w transie widzi już nie hedonizm – mam wrażenie – tylko sposób […]

15 kwi

Wielki moment Kendricka (i jak go zepsuć)

Życzenia już niby złożone, ale wczorajszy wpis o tym, czego słuchać w Wielki Piątek, doczekał się błyskawicznej puenty w postaci nowej płyty Kendricka Lamara, więc muszę teraz pracować w Wielką Sobotę. Rzeczywiście, wczoraj było słychać nie ambienty czy Lorenca, tylko w pierwszej kolejności rapera i producenta z Compton, artystę znanego z jednej z płyt roku […]

14 kwi

Kolejny dzień w trumnie / Nie pytaj, co u mnie

Czyli odwieczne pytanie, które pojawia się, gdy nagle piąteczek zamienia się w Wielki Piątek: jakiej muzyki wypada słuchać? Niezależnie od tego, czy ktoś jest dobrym katolikiem, czy trochę gorszym, ale wciąż chce uszanować fakt, że sąsiedzi, którzy na co dzień łoili EDM, teraz poszczą, słuchając soundtracku do Różyczki. Jasne, niektórzy takiego dylematu nigdy nie poczuli, […]

13 kwi

Ostatnie takie tango, czyli co było nie tak z latami 80.

13 kwietnia 1987. Oscary zgarnęły właśnie Pluton Stone’a i Hannah i jej siostry Allena, do telewizji wchodzi Świat według Bundych, na listach rządzi Bon Jovi, za tydzień Modern Talking zagrają pierwszy koncert w Polsce, a zachodni rynek podbijają pierwsze single na kasetach (cassingles) – Bryan Adams, za chwilę także With Or Without You U2, którego […]

11 kwi

Powrót człowieka zwanego Tamburynem

Jest kompletnie zapomnianym autorem jednej właściwie płyty, w dodatku ścieżki dźwiękowej. A zarazem kluczową postacią, która niczym wiatr historii pojawiała się w ważnych momentach. Grał i śpiewał przed słynnym przemówieniem Martina Luthera Kinga, a Boba Dylana zachęcał do przesiadki na gitarę elektryczną, samemu podgrywając u niego w wielu utworach (m.in. na płycie Bringing It All […]

11 kwi

Minister, który pomylił kulturę z kapeluszem

Wyobraźmy sobie, że żona wicepremiera Piotra Glińskiego chce sobie kupić nowy kapelusz, dostaje na ten cel wsparcie finansowe od męża, ten jednak cofa wsparcie, dowiedziawszy się, że kapelusz jest kolorze, który mu nie odpowiada. Czyli – weźmy przykład – czerwonym. Z festiwalem teatralnym Malta sytuacja wygląda nieco bardziej groteskowo. Gliński, jako minister kultury, podpisał rok […]

10 kwi

Mocny akcent na koniec dnia

Właściwie to nawet dwa mocne akcenty. Pierwszym są dzisiejsze ogłoszenia Off Festivalu: naprawdę oryginalny, a zarazem ortodoksyjny (całkiem dosłownie) black metal grupy Batushka, do tego niezły kolektyw Wrekmeister Harmonies z Chicago, no i przede wszystkim najmłodszy chyba jak dotąd przypadek zespołu wykonującego na Offie utwory ze swojej najsłynniejszej płyty, czyli japoński Boris grający utwory z […]