recenzje

30 cze

Premiery płytowe lipca 2017

Wraz z dzisiejszą premierą nowego Jaya-Z, którego pseudonim uległ z tej okazji marketingowemu podwyższeniu (JAY-Z) nadszedł sezon ogórkowy, czyli zakończyła się zasadniczo przedwakacyjna część sezonu wydawniczego. Dalej premiery planują raczej mniejsi i skoncentrowani bardziej na ofercie artystycznej niż na zabiegach podobnego typu. Zapowiada się spokojnie, z pojedynczymi premierami (Broken Social Scene, Toro y Moi, Shabazz […]

27 cze

Dwie wyprawy w kosmos z Zenonem Martyniukiem

Wczorajszy incydent blogowy z udziałem disco polo (na który namówili mnie, przyznaję, koledzy z macierzystego serwisu Polityka.pl) po raz kolejny uświadamia mi pewne dysproporcje zainteresowania. Otóż wpis o nurcie na D cieszył się niezdrową popularnością, nad czym ubolewam, ale czego pewnie nie zmienię. Możemy to razem odpokutować i idąc za głosem wczorajszych komentarzy – pytających, […]

22 cze

10 powodów, dla których powinniście jeszcze raz posłuchać „OK Computer”

Rok z siódemką na końcu to zawsze okazja do wielu nikomu niepotrzebnych retrospekcji, które nagle okazują się zaskakująco ciekawe. Okrągłe rocznice wydania obchodzi 9 z 40 płyt wszech czasów w głosowaniu Rate Your Music. Ledwie zdążyliśmy sobie przypomnieć Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band i The Velvet Underground & Nico, a tu 20. urodziny świętuje […]

20 cze

Wymijająca odpowiedź

Jedni mówią ładnie, inni brzydko. Jedni mądrze, inni głupio. W wypadku Fleet Foxes ładny i mądry jest już sam muzyczny alfabet, czyli to, z czego budują swoje utwory. Mocne akordy grane na dwunastostrunowej gitarze – od razu przenoszące słuchacza w rejony między bogato aranżowanym folkiem a prog rockiem. Starannie modulowane i świetnie intonowane wokale. Kapitalne […]

19 cze

„Wieśniak” roku

Jako stali słuchacze współczesnych odmian muzyki zapewne zauważyliście, że bez piosenki na początku, na końcu, a czasem i pośrodku trudno dziś porządnie opowiedzieć jakąś historię. Dotyczy to w szczególności seriali. Wyobraźcie sobie Orange Is the New Black bez Reginy Spektor na wstępie. Wyobraźcie sobie Dolinę Krzemową bez tych puentujących odcinki, czasem kuriozalnych, ale zawsze chwytliwych […]

16 cze

Milenialsi atakują, zeszłomilenialsi się bronią

Młodzież dobrze się bawiła na warszawskim koncercie Gorillaz. Tego jestem pewien, bo wnioskować można nie tylko z okrzyków aplauzu, ale i liczby transmisji prowadzonych telefonami komórkowymi do kolegów i koleżanek. Wydaje się nawet, że na te półtorej godziny publika porzuciła wieszanie psów na organizatorach akcji, a raczej ich systemie dystrybucji biletów. Bo tu trzeba przypomnieć, […]

12 cze

Cud progresywnego myślenia

Autor tej książki pochodzi z wczesnych roczników 80. – punka i rock progresywny poznawał jednocześnie. Przy czym to punk go znudził, a w rocku progresywnym odnalazł prawdziwą muzyczną rebelię. A dziś ma czelność stawiać innowacyjność Emerson Lake and Palmer wyżej niż Led Zeppelin. I śmiało – a co więcej: słusznie – wyprowadza rock progresywny wprost […]

9 cze

A planety szaleją, szaleją, szaleją…

Z opisu wygląda to groźnie: dwóch względnie młodych kompozytorów (Nico Muhly, Bryce Dessner), wszechstronny perkusista (James McAlister) i jeszcze człowiek, który potrafiłby zagrać na dowolnym instrumencie i jeszcze zaśpiewać (Sufjan Stevens) nagrywają płytę o Układzie Słonecznym. Jeszcze groźniej zabrzmi to, gdy dodam, że towarzyszą im kwartet smyczkowy i septet puzonów (!), kilka pudełek elektronicznych, pojawia […]

7 cze

Człowieka do maszyny miłość romantyczna

Muzycy często mówią, że kochają brzmienia maszyn. Ale zwykle jest to, przepraszam za trudne do uniknięcia wyrażenie, zwykłe pieprzenie. Łatwo to sobie uświadomić po przesłuchaniu płyty duetu Pin Park, którego stosunek do syntezatorów jest pełen romantyzmu i świadomości. Można nawet powiedzieć – wysłuchawszy już rozpoczynającego płytę utworu The Cat – że ci muzycy podchodzą do […]

6 cze

Nie ufaj nikomu przed sześćdziesiątką

W trakcie jeszcze jednej dyskusji o Sierżancie Pieprzu podczas Ogrodów Polityki w Elblągu padło pytanie, czy młodzież ma teraz nową muzykę o podobnej społecznej sile rażenia, co tamta w roku 1967. I jakkolwiek głupio się na takie pytania odpowiada, gdy się już nie jest młodzieżą, pomyślałem, że może całą tę ożywczą młodzieżowość lat 60. – […]