wydaje się w Polsce

11 paź

Na ucho

Krakowski Unsound ma prawdopodobnie najlepszy program ever. Sam jak zwykle śledzę tylko wycinek, ale koledzy dopowiedzieli co trzeba. Zaglądam na tę imprezę po raz dziesiąty (z roczną przerwą wynikłą gdzieś po drodze) i tak szeroko rozpiętej edycji jeszcze nie było. Jeden dzień środowych koncertów właściwie załatwia sprawę – cztery występy bez jakiegoś ewidentnie słabego momentu.

10 paź

Artysto drogi!

Był już taki tekst. Wiem, że pewnie śmieszniejszy i z pierwszej ręki, bo to Łona pisał. Oryginalne Artysto drogi zawierało garść porad dla artystów-muzyków (jak Więc, primo trzeba mieć zamysł / Żeby utrzymać słuchaczy wydając siódmy album o tym samym), zatem i ja chcę parę porad podrzucić – artystom i wydawcom, bo mam wrażenie, że […]

9 paź

6 płyt, których trzeba posłuchać w tym tygodniu (i jedna kaseta)

Pracowity weekend na festiwalu Auksodrone (z tego miejsca serdecznie pozdrawiam raz jeszcze miłą publiczność w Tychach i najlepszą orkiestrę) trochę opóźnił cotygodniowe omówienie nowości, ale trzeba by było znacznie więcej, żeby zestawienie się nie pojawiło. Tym bardziej, że ostatni piątek obfitował w znakomite propozycje z różnych półek. Poniżej coś dla siebie znajdą zarówno miłośnicy punka, […]

29 wrz

6 płyt, których trzeba posłuchać w tym tygodniu

Od zakończenia Sacrum Profanum chodzi za mną wizja trap opery. Czyli dużej, współczesnej operowej formy opartej na trapach, głosach poprowadzonych w stylu auto-tune’a i partiach rapowanych. Ta konwencja, nieco pretensjonalna z założenia, wręcz woła o takie wykorzystanie. Nie dla beki, tylko dla autentycznej próby dotknięcia nowoczesnego stylu stworzonego do opowiadania historii na kilku poziomach. Nie […]

27 wrz

Czarna polska jesień

Nie, to nie będzie kolejna recenzja Kleru. Choć film znakomity, mocny, choć niejednostronny, z kapitalną rolą Jacka Braciaka i oszczędnie dozowaną, ale zaskakującą muzyką Mikołaja Trzaski. Swoją drogą w mieszkaniu granego przez Braciaka ks. Lisowskiego zobaczymy pewne elementy wystroju, które pozwalają go uznać – choć postać fikcyjna – za potencjalnego czytelnika prasy audiofilskiej, muzycznej, fanpage’a […]

26 wrz

Sprzęt, czyli co mi zrobili Francuzi

Jakość teoretycznie rozmija się z ilością, ale czasem jedno drugiemu pomaga – pomyślałem sobie, wracając z rozmowy z jednym z czytelników Polifonii, którego poznałem przy okazji wczorajszego spotkania autorskiego Janka Błaszczaka. W rozmowie padło pytanie, jak nadążam ze słuchaniem. A ponieważ nie nadążam, odpowiedziałem zgodnie z prawdą, że trochę pomaga mi słuchanie w biegu, które […]

21 wrz

W poszukiwaniu gorszego electro

A więc nagrywasz electro-pop? Twoje szanse trafienia na ścieżkę dźwiękową serialu rosną. Publiczność dłużej myśli, że grasz muzykę alternatywną. Opisze cię Reynolds w nowym wydaniu Retromanii. Możesz sobie odpisywać syntezatory od podatku. I masz od czego odpisywać. Jesteś jedynym elektronicznym gatunkiem powszechnie rozumianym w ZAiKSie. Zaproszą cię do mediów nawet ci, którzy przestali śledzić scenę […]

20 wrz

Płyty, które ludzie kupują: Sarius

Nie będę pisać o hiphopowym hymnie na cześć Patryka Jakiego, który nagrał HCR, chociaż czytelnicy mnie prowokują hasłami, że to hiphopolo. Otóż nie, szanujmy hiphopolo, jak różne głupoty, które robią wolni ludzie, to nie jest nawet to. To gładki towar na sprzedaż nagrany z udziałem dziewcząt i chłopaków ubranych w jakieś ciuchy wypożyczone z modowych […]

17 wrz

Kto już nie potrzebuje syntezatora?

Sacrum Profanum kończy się właśnie dwudniową prezentacją opery Alka Nowaka do libretta Olgi Tokarczuk ahat ilī – Siostra bogów. Akcent mocny – i dla autorki, która w tym roku ma dublet adaptacji tego samego tekstu (Anna Inn w grobowcach świata) po komiksowym Ja, Nina Szubur, i dla kompozytora, który też zalicza w tym roku swoisty […]

12 wrz

I twórca, i tworzywo

Niby głupio komentować teraz, jaki to fajny był koncert na otwartym właśnie Sacrum Profanum, który się wczoraj samemu zapowiadało. Ale odegrać serię grafik Bogusława Schaeffera to zadanie niełatwe, a Fire! Orchestra (ze wskazaniem na znakomitego klarnecistę Christera Bothena) wyszli z tego obronną ręką. No a to, co lider Mats Gustafsson zaprezentował w Actions na zespół […]