Polifonia – Strona 36 – Płyty Bartka Chacińskiego

27 lip

Sinéad i ja, Sinéad i my

W roku 1987 nie było dla mnie ważniejszej wokalistki. Działała siła emocji i intensywność muzyki. Chociaż zrozumiałem wszystko, co miała do powiedzenia, dopiero po latach, kiedy przeczytałem Wspomnienia i zobaczyłem film Nothing Compares. Zjawisko, którym była Sinéad O’Connor, w żadnym razie nie da się zamknąć w okresie dwóch i pół roku między premierą jej największego […]

26 lip

Rozróżniamy nazwy: Botanica, Ekotonika, Etnobotanika

Nie lubię autorów, którzy twierdzą, że robią coś tylko dla siebie. Prawda jest jednak taka, że jako przebodźcowany słuchacz z coraz większym trudem zapamiętuję i rozróżniam wszystkie nazwy muzycznych grup i projektów. A jeśli w ciągu kilku tygodni w Polsce ukazują się nowe nagrania Botaniki, Ekotoniki i Etnobotaniki, mogę mieć problemy. Skąd ta fala związków […]

25 lip

A jednak działa!

Atak na serwis Polityka.pl odebrał mi wczoraj moje narzędzie pracy. A nic lepiej nie odda emocji spokojnego człowieka oderwanego od linii produkcyjnej niż album The Flower School. Jestem na co dzień trochę jak ten generał z Oppenheimera, skądinąd najlepsza rola w tym nie takim znowu wybitnym filmie – nikomu z artystów staram się nie ufać […]

22 lip

Taśma tygodnia #121

Dłuższa niż Oppenheimer i łatwiej iść do toalety w trakcie. Poza pewnym spóźnieniem wynikającym z tego, że Oppenheimer to jednak trzy godziny, zasadniczo nie jest to szczególnie mocno dotknięta wakacyjnymi poślizgami playlista. Wszystko, co jest na Spotify, znajdziecie też na Tidalu i Deezerze. Jest nawet trochę uzupełnień z poprzednich tygodni. Miłego odbioru.

21 lip

To idzie starość

Pamiętam Open’era, na którym grali Blur i Arctic Monkeys, a festiwalowy tłum dość wyraźnie dzielił się – z grubsza pokoleniowo – na fanów jednych i drugich. Dziś ci drudzy sygnalizują stylem, że zmienili kategorię wiekową, a Blur sięgają po stałego producenta swoich młodszych konkurentów – Jamesa Forda. Z niezłym efektem – bo dziś różnice pokoleniowe […]

15 lip

Taśma tygodnia #120

Na wakacjach zamiast nowych nagrań dochodzą do mnie echa potężnych inb. Szanowana artystka scen polskich nagrała w ramach reklamy koncernu spożywczego parodię pewnej celebrytki polskiego pochodzenia, za co ta ostatnia chce odszkodowań od koncernu. A fundacja znanej pisarki o światowej pozycji swój festiwal organizuje m.in. za pieniądze firmy windykacyjnej. Zresztą jutro pierwsza z artystek wystąpi […]

8 lip

Taśma tygodnia #119

Lepiej późno niż wcale. I lepiej nieco ponad trzy godziny niż poniżej dwóch. Lepiej wreszcie w tempie niezbyt wyśrubowanym niż w ogóle. W liście na Deezera utwór Anohni należy sobie wstawić we własnym zakresie (uwaga dla tych, którzy mają abonament). Poza tym wszystko gra – przynajmniej na playliście. Niezmiennie miłych wrażeń.

7 lip

Pollyfonia

Piątek taki, jak gdyby nie było wakacji. Dlatego mimo ostrzeżeń o przerwach w publikacji wpisów na Polifonii dokładam raz za razem kolejny. Nowej PJ Harvey – płyty wydanej po długiej, siedmioletniej przerwie – nie dostałem do odsłuchu z wyprzedzeniem, słucham więc sobie razem z innymi i daję się zaskoczyć najbardziej fenomenalną cechą Polly Jean odróżniającą […]

6 lip

Uniwersalny Gaye

W pierwszym zdaniu informacji prasowej wyczytacie, że Anohni – niegdyś Antony Hegarty – chciała na nowej płycie odtworzyć klimat historycznej płyty What’s Going On Marvina Gaye’a (opisywanej szerzej tutaj). W drugim zdaniu niniejszej recenzji możecie wyczytać, że się udało. I na trzech zdaniach mogłoby się skończyć. Czwarte zdanie – i kolejne – będą więc tylko […]

4 lip

Niewidzialna ręka

W „New York Timesie” ciekawy tekst o Shahzadzie Ismailym. Uwielbiam takie teksty w poprzek – bo też perspektywa patrzenia na muzykę nie poprzez liderów, tylko poprzez ich wszędobylskich pomocników, zwykle postaci drugiego planu, jest mi bardzo bliska. A Ismaily gra w sobotę w Pardon To Tu z Ceramic Dog Marca Ribota (dziś Ustad Noor Bakhsh), […]