Jim O’Rourke

4 lip

Orkiestry człowieka orkiestry

Dość niespodziewanie mój muzyczny tydzień, który należał do Mabe Fratti, zaczął w pewnym momencie upływać pod znakiem Chrisa Corsano. Multiinstrumentalisty, przede wszystkim perkusisty, zatem bohatera drugiego planu, choć słynącego także z wychodzenia na plan pierwszy. I wydana właśnie płyta The Key (Became the Important Thing [and Then Just Faded Away]) momentami do tej koncertowej stylistyki solowych […]

17 mar

Za kim tęsknią w Japonii?

Odpowiem na tytułowe pytanie od razu, bo dziś tylko popołudniowa, ekspresowa powtórka z tego, co się wydaje, a wydaje się dużo. Otóż z tego, co mi wiadomo, tęskni się w Japonii za Jackiem McCoyem. Czyli bohaterem granym przez Sama Waterstona w serialu Prawo i porządek. Parę razy już mi gdzieś mignęło, że ostatnio ludzie oglądają […]

5 sty

44 płyty roku 2020 – świat

23 lip

Brzydkie słowo na g

Nowa płyta Jima O’Rourke’a zależnie od okoliczności i upodobań będzie dla was interesująca albo nie. I to jest banał, ale też świetna wiadomość. Bo nieważna może być kompletnie, wręcz niezauważalna, a pochłaniająca – bez reszty, być może nawet genialna, choć to słowo z trudem dziś przechodzi przez gardło. Geniusz, wirtuoz, maestro, opus magnum – słownik […]

18 lis

Polifonia nie Pudelek, ale…

To jest ten rodzaj poważnej muzyki rozrywkowej, który rzadko się przydarza, ale zawsze robi wrażenie. Aż musiałem przyspieszyć datę wpisu, bo za dużo tego było, żeby zbyć album The Dream My Bones Dream trzyzdaniową notką. Sami zobaczcie:

2 sty

39 płyt roku 2016: Świat

Nie był to łatwy rok, skoro do znalezienia się w czołówce podsumowań potrzeba było aż takich emocji. Bo żeby zawalczyć o płytę roku, należało najpierw doprowadzić swoje małżeństwo na skraj rozpadu (Beyoncé), zmienić tożsamość (Anohni), stracić syna (Cave), albo nawet samemu odejść z tego świata (Bowie, Cohen) – przy czym i to ostatnie nie wystarczyło, […]

29 maj

Nie takie proste piosenki

Nie potrzeba wielkich wstępów, gdy chodzi o nową piosenkową płytę Jima O’Rourke’a. Producent, gitarzysta, wizjoner, współpracownik Sonic Youth i Wilco, dwóch spośród najważniejszych gitarowych zespołów ostatnich dekad, no i improwizator (jego płyt z muzyką, najogólniej mówiąc, „eksperymentalną” ukazuje się czasem kilka w roku), ostatni raz piosenki na płycie zaproponował nam 14 lat temu na płycie […]

12 mar

Najbardziej wydajny muzyk kwartału

Sztuka jest teoretycznie dobrą dyscypliną dla leniuchów, ale dlaczego by raz na jakiś czas na muzykę nie spojrzeć przez pryzmat wydajności pracy? Mam nawet kandydaturę: Oren Ambarchi. Mały przegląd jego ostatnich wydawnictw zająłby z powodzeniem nawet nadaktywnego recenzenta na okrągły tydzień, ale dziś (przed wieczorną prezentacją w Dwójce) pozwolę sobie omówić te płyty choćby skrótowo. […]

11 sie

Trzy spotkania z duchem

Pamiętacie pewnie zdanie, które miał wypowiedzieć o sobie Albert Ayler: „Coltrane był Ojcem, Pharoah Synem, a ja jestem Duchem Świętym”. Jim O’Rourke też mógłby coś takiego powiedzieć. Na przykład: „Branca był Ojcem, Thurston Synem, a ja jestem Duchem Świętym”. Ale nawet to spłaszczyłoby straszliwie jego wkład w muzykę ostatnich dekad, dla której jest prawdziwym centrum […]