Sierpień 2009 – Co w duszy gra

30 sie

O, Champs-Élysées

Jak ja lubię Herreweghe’a. Swego czasu spierałam się o niego z Piotrem Kamińskim, dla którego on jest za gładki i za anielski. Zwłaszcza przeszkadzało mu to w Bachu, bo woli Bacha, jak to barwnie ujął (o ile dobrze pamiętam), czarnoziemnego i warczącego. Mnie właśnie Bach Herreweghe’a bardzo odpowiada. Chyba najbardziej. Mendelssohn na pewno nie jest […]

28 sie

I znów o soliście

Tyle że tym razem o Soliście. To tytuł filmu, który dziś z samego rana obejrzałam. Kopia jeszcze przedwstępna, więc bez tłumaczeń; obcowanie z American English o tej porze nie było dla mnie bardzo łatwe. Ale, po pierwsze, znałam już wcześniej tę historię, po drugie, film jest naprawdę dobry, sugestywny, bez łatwej czułostkowości, bez cienia kiczu. A filmowanie […]

26 sie

Dzień solistów

Dwa recitale jednego dnia. Każdy zupełnie inny. A w sumie napięcie miało, że użyję terminu muzykologicznego, formę łukową: gorzej-lepiej, a potem lepiej-gorzej. Tak więc były rozczarowania, ale i satysfakcje. Paolo Giacometti, Włoch holenderski (bo mieszkający w Holandii od dzieciństwa), zagrał recital w sali kameralnej FN na pleyelu. Pierwszą część wypełnił kolejnym na tym festiwalu cyklem Schumanna: Tańcami […]

23 sie

Martha tańczy poloneza

Dziś wieczorem w pierwszej części były dwa koncerty skrzypcowe, ale równie dobrze mogłoby być cokolwiek innego: bardziej niż się słuchało, czekało się na to, co nam przyniesie część druga. Tymczasem przebrzmiał koncert Karłowicza w wykonaniu Agaty Szymczewskiej (dziś chyba w nienajlepszej formie) i koncert Mendelssohna grany przez starszego z braci Capuçon – skrzypka Renaud. Grał […]

20 sie

Dziwne hobby pana Staiera

Już po połowie występów Andreasa Staiera na ChiJE, czyli po dwóch jego występach. O koncercie Fielda już pisałam. Ostatniego wieczoru był pierwszy z koncertów z Christophem Prégardienem, w czwartek o 17. solowy recital (Clementi, Field, Schubert, Schumann), a w piątek o 19.30, też z Prégardienem, cała Winterreise. Teraz zaczął od Chopina – pieśni – i to jedyna forma jego wykonania […]

18 sie

Zabrzmiał erard i pleyel

Po wczorajszym dość średnim występie Melnikov zrehabilitował się dzisiejszym recitalem w Studiu im. Lutosławskiego, ale też nie szło mu łatwo. Tym razem wybrał fortepian Erarda, który ma w średnicy brzmienie bardziej wyrównane, ale basy są dość nikłe (w fortepianie Pleyela zresztą też), a wysokie dźwięki grane za głośno nie brzmią ładnie. Nie było łatwo zagrać […]

17 sie

Mazurka czas zacząć

Już po inauguracji festiwalu Chopin i jego Europa, określanego tu czasem wdzięcznym skrótem ChiJE. Tym razem zaczęło się bez Chopina, za to od jego o rok starszego koleżki, a tym samym tegorocznego jubilata, czyli Mendelssohna. Z Schubertem jeszcze do kompletu. Ale jeszcze wcześniej był hymn, zawsze wykonywany na rozpoczęcie tego festiwalu. Concerto Köln, któremu tym […]

13 sie

Ćwierkanie w operze

Nie, nie chodzi mi tu o Słowika Strawińskiego (zresztą czy słowik ćwierka? Raczej nie…) ani o Świętego Franciszka Messiaena (u którego ptaszki śpiewają zawsze). Mam na myśli najnowszy pomysł związany z londyńskim Royal Opera House. Otóż ta szacowna scena zamierza wystawić operę opartą na tekstach z… Twittera, coraz popularniejszego komunikatora internetowego. Kto jeszcze nie wie […]

11 sie

Muzyka namalowana

Chciałam w nowym wpisie podzielić się z Wami satysfakcją z nowego nabytku księgarskiego, jaki poczyniłam wczoraj w drodze do Zachęty, w Taniej Książce na tyłach Sezamu. W zeszłym roku wydawnictwo Universitas wydało taką książkę, ale wówczas jej cena wynosiła 125 zł, więc postanowiłam, że spokojnie poczekam, aż ją porządnie przecenią, a stanie się to zapewne już […]

9 sie

Wielkie śpiewanie

Dziś w Tokio chór złożony z 5000 osób w wieku od lat czterech do dziewięćdziesięciu (tak przynajmniej podają agencje) zaśpiewał Odę do radości pod batutą niemieckiej dyrygentki Kerstin Behnke. Takie wydarzenie ma miejsce w Tokio co roku już od 25 lat. W tym gigantycznym chórze wzięli udział nie tylko Japończycy, ale też ludzie z Wielkiej Brytanii, Niemiec, Brazylii, Nigerii […]

O, Champs-Élysées

I znów o soliście

Dzień solistów

Martha tańczy poloneza

Dziwne hobby pana Staiera

Zabrzmiał erard i pleyel

Mazurka czas zacząć

Ćwierkanie w operze

Muzyka namalowana

Wielkie śpiewanie

Najpierw profanum, na koniec sacrum

Na Święta i Nowy Rok

Dzień Haendla

Dzień włoski (i polski)

Sacrum zmieszane z profanum

Świąteczna oferta „Polityki”