30 sty Stuarda w Poznaniu ścięta To ci dopiero był pojedynek weekendowo-belcantowy, Wrocław kontra Poznań, Verdi kontra Donizetti, Giovanna d’Arco kontra Maria Stuarda… Te włoskie zniekształcenia nazwisk w ogóle są dość rozczulające, szokować może zwłaszcza „Lejczester”… Bardzo dobrze, że pojawiają się w repertuarze dzieła nader rzadko wykonywane – Stuardy wręcz dotąd w Polsce nie było. Poza belcantowością i zniekształconymi nazwiskami obie […]
29 sty Joanna, córka księdza Giovanna d’Arco to dzieło młodego, 32-letniego Verdiego, który w tym czasie prawdziwie produkował opery – co rok prorok, a w rzeczonym 1845 r. stworzył nawet dwie (jeszcze Alzirę). Stylistyka tego dzieła jest typowa dla tego okresu: to istna kataryna, z walczykami i marszykami, z ansamblami ciągniętymi w nieskończoność. Można to kochać, można się na tym […]
28 sty Królewska mowa Wróciłam z pokazu filmu, który wszystkim polecam, bo choć może jest chwilami naiwny i powierzchowny, ale jest tak wspaniale grany i opowiada tak budującą historię, że trudno się dziwić, że dostał najwięcej w tym roku nominacji do Oscara. Uważam, że głupio zrobiono nadając mu polski tytuł Jak zostać królem – w oryginale nazywa się The […]
23 sty Z opóźnieniem o Olimpiadzie Z opóźnieniem, bo… no, wiadomo, dlaczego. Na pierwszym w tym roku spektaklu z cyklu Opera Rara nie było zlotu blogowego (choć czytelnicy blogu i owszem, byli), nie wiem też, czy ktoś z Was podsłuchiwał transmisję Olimpiady Pergolesiego w wykonaniu Accademia Bizantina pod dyrekcją Ottavio Dantone. Ogólne wrażenie było takie: tym razem bez fajerwerków, ale przyjemnie. […]
19 sty Srebrna piętnastka W tym tygodniu ukazuje się ostatnia pozycja z tzw. Srebrnej Kolekcji „Polityki”. No i chyba przyszła pora na tłumaczenie. Seria – to muszę podkreślić w całej rozciągłości – nie była moim pomysłem, lecz naszego dyrektora wydawniczego. Przy tej okazji dowiedziałam się, że jest melomanem i nawet posłał dziecko do szkoły muzycznej. A ponadto zobaczył taką […]
15 sty Penderecki po polsku Żeby nas tylko nie zawiało – powiedział kolega, z którym wchodziliśmy na salę, nawiązując do tytułu utworu, który miał zabrzmieć za chwilę: Powiało na mnie morze snów… Pieśni zadumy i nostalgii. Było to pierwsze od ponad 40 lat (od Dies irae w 1967 r.) prawykonanie dzieła Krzysztofa Pendereckiego, które miało miejsce w Polsce. Co więcej, od […]
12 sty W niewoli laptopów Na premierze Trojan nie było wielkich tłumów. Raz, że trudno wyrwać się w środku tygodnia z rozmaitych zajęć zawodowych i dojechać do opery na piątą po południu, dwa, że zapowiadano, iż spektakl będzie trwał 5 godzin 35 minut, więc można było się wystraszyć. Swoją drogą widziałam, że i z tych, co przyszli, część wychodziła już […]
10 sty Czy będzie Lisztomania? Rok Liszta w naszym kraju nie zapowiada się jakoś nadzwyczajnie – tak przynajmniej wynika z pierwszych oględzin internetowych. Owszem, zdarzają się na koncertach dzieła orkiestrowe Liszta, może po parę w sezonie; co do pianistów, jeszcze nie wszystkie programy recitali są znane; w ogóle zresztą rocznice lisztowskie przypadają na drugą połowę roku i wtedy może będzie […]
8 sty Pärt dla Chodorkowskiego Wczoraj w Filharmonii Narodowej miejscową orkiestrę poprowadził młody (rocznik 1971) estoński dyrygent Mihkel Kütson, działający obecnie w Niemczech (szef muzyczny Landestheater Schleswig-Holstein). Wyglądał sympatycznie i bardzo się starał, ale łatwo nie było. Zwłaszcza VIII Symfonii Beethovena słuchało się z trudem – ja i tak już nie bardzo jestem w stanie słuchać tego w takiej wersji; […]
6 sty A to Polska właśnie Dobra, wracamy do prozy dnia powszedniego. Dość zgrzytającej prozy. Kiedy wyjeżdżałam, wiedziałam, że ominie mnie konferencja prasowa dyrektora Filharmonii Narodowej Antoniego Wita, przewidziana na 29 grudnia. Zapowiadała się interesująco, zwłaszcza, że zbliżał się koniec jego kadencji i środowisko już się zastanawiało: będzie zmiana, czy nie? Zmiany na razie nie ma – to pierwsza informacja, jaką […]
