Estonia: przestrzeń i śpiew
Z wielką przyjemnością zajmowałam się ostatnio muzyką estońską. Znałam dotąd oczywiście Arvo Pärta, trochę Helenę Tulve, mistrza pisania na chór Veljo Tormisa, a w pewnym momencie zafascynował mnie Lepo Sumera w swoich symfoniach; przeglądając programy Warszawskich Jesieni zdumiałam się, że akurat Estończyków grywaliśmy mało, pominąwszy Pärta (wciąż pamiętam to wykonanie Tabula Rasa z 1977 r., […]
