Co w duszy gra – Strona 243 – Blog muzyczny Doroty Szwarcman

25 kwi

„Znowu go ukrzyżował…”

…powiedział do mnie po Crucifixus z Mszy h-moll Bacha szef festiwalu, koło którego siedziałam na wykonaniu tego arcydzieła przez Marca Minkowskiego ze swoim zespołem. I dodał później, że on to kupuje, i to w całości. Ja natomiast niekoniecznie. Lubię co prawda płytowe nagranie tejże, ale teraz było jakby inaczej. Crucifixus było zrobione w stylu zeszłorocznej sceny […]

24 kwi

Debiut-nie debiut, Trans-nie trans

Jednego dnia dwie nowe inicjatywy na Misteriach Paschaliach. Bardzo różnego gatunku i jakości. Po południu w Wieliczce – La Morra. Koncert oficjalnie nazywany „Debiutem”. Trochę to dziwne, bo zespół już wielokrotnie (w różnych składach) w Polsce występował, a istnieje już od 10 lat, więc też nie jest już taki młodziutki stażem. Że niby debiut na […]

23 kwi

Rousset debiutant

Po raz pierwszy na Misteriach Paschaliach – i w ogóle po raz pierwszy w Polsce – pojawił się zespół Les Talens Lyriques, prowadzony od 20 lat przez założyciela Christophe’a Rousseta. Po raz pierwszy także w Polsce zabrzmiało wykonane przez muzyków dzieło: Li prodigi della divina grazia nella conversione e morte di San Guglielmo duca d’Aquitania […]

22 kwi

Wagner nawrócony

Nie będę się tu rozwodzić nad ideologią Parsifala ani nad jego historią – o tym można przecież poczytać. Na ten temat powiem tylko, że to zupełnie inny Wagner niż w Ringu, bardziej wyciszony i kontemplacyjny, nie buchający aż tak emocjami (choć duet Parsifal-Kundry w II akcie niesie bardzo silne napięcie), ale gęsty treściowo. Choć w […]

20 kwi

Znów obrazki ważniejsze

Dla lubiących dawnego Trelińskiego wiadomość chyba w sumie nienajgorsza: w Turandot znów pojawiła się wizyjność, zabawa oryginalnymi obrazkami, czyli coś, co w gruncie rzeczy najbardziej u duetu Treliński-Kudlicka (bo bez scenografa to przecież niemożliwe) swego czasu lubiliśmy. Sam początek (nie mówię o pierwszej scenie) jest nawet dowcipny – nie będę opowiadać, bo nie chcę robić […]

18 kwi

Ogień z czerwonych latarni

No cóż, tym razem muszę powybrzydzać. Przede wszystkim na inscenizację, i nie jestem w swoim poglądzie odosobniona. Po zakończeniu spektaklu Walkirii jeszcze przed oklaskami rozległo się donośne buczenie, a gdy po hucznie oklaskiwanych solistach, orkiestrze i dyrygencie wyszedł na scenę reżyser Guy Cassiers ze współpracownikami (sam współtworzył też scenografię), sala podzieliła się: część buczała głośno, część […]

17 kwi

Duszny Wozzeck

Bardzo prosta realizacja. I wstrząsająca. Reżyser, Andrea Breth, wraz ze scenografem Martinem Zehetgruberem być może trochę zainspirowali się wnętrzem Schiller-Theater, czyli pionowymi boazeriami, bo właśnie taki element w dekoracjach dominował. Z tym, że pierwsze sceny, z Kapitanem i Andresem, rozgrywały się w mikroskopijnym, ciasnym, klaustrofobicznym wnętrzu. W domu Marii po raz pierwszy tylne deszczułki trochę […]

14 kwi

Co tam u Beethovena

Mało Beethovena. Przez ostatnie dwa wieczory słuchałam go tylko raz – wczoraj po południu, kiedy to włoscy artyści, flecista Massimo Mercelli i pianista (dawna legenda) Bruno Canino, grali urocze cykle tematów z wariacjami op. 107 i 108. To twórczość z tej samej serii, co zabawne opracowania pieśni różnych narodów (są wśród nich i dwie polskie), […]

13 kwi

Dwóch laureatów Nagrody Szymanowskiego

Tak właśnie jest – i Frank Peter Zimmermann, i Piotr Anderszewski otrzymało tę nagrodę za zasługi w promowaniu muzyki twórcy Króla Rogera. A że spotkałam też na sali p. Teresę Chylińską, mogę powiedzieć, że dziś tu laureatów było troje. Podobno Zimmermann szukając pianisty do wspólnego wykonywania Szymanowskiego chciał grać z Zimermanem – no, byłoby to […]

10 kwi

Festiwal zaczął się w cieniu

Za nami dwa pierwsze koncerty jubileuszowego, 15. Festiwalu Beethovenowskiego. Poprzedni skończył się 3 kwietnia i nikt nie przewidywał, że inauguracja kolejnego będzie się odbywać w taką rocznicę. II Symfonia „Zmartwychwstanie” Mahlera na początek – no przecież to jakby na zamówienie. Gdzie tam – jak wyjaśnia pani Penderecka, została zaplanowana wcześniej, przecież takie festiwale planuje się […]

„Znowu go ukrzyżował…”

Debiut-nie debiut, Trans-nie trans

Rousset debiutant

Wagner nawrócony

Znów obrazki ważniejsze

Ogień z czerwonych latarni

Duszny Wozzeck

Co tam u Beethovena

Dwóch laureatów Nagrody Szymanowskiego

Festiwal zaczął się w cieniu

Najpierw profanum, na koniec sacrum

Na Święta i Nowy Rok

Dzień Haendla

Dzień włoski (i polski)

Sacrum zmieszane z profanum

Świąteczna oferta „Polityki”