Co w duszy gra – Strona 271 – Blog muzyczny Doroty Szwarcman

4 lip

Trzy (z wielu) twarze Zorna

Wszystko tym razem przeszło nader gładko. Od początku zostało powiedziane, że nie można robić ŻADNYCH zdjęć, w związku z czym Zorn nie zdradzał objawów fotografoalergii i nie wypowiedział żadnego brzydkiego słowa, czego może niektórzy żałowali. Po prostu był normalny koncert, kulturalny, można powiedzieć, tyle że Zorn przedstawiając muzyków nie brał do ręki mikrofonu, więc nikt […]

2 lip

Szacun dla czarnego jazzu

To w tytule wygląda trochę jakby rasistowsko, ale co ja poradzę, że to termin, którego i sami ci muzycy używają. Nawet jeśli nie wszyscy w zespole są czarnoskórzy (w ostatnim z trzech, które wystąpiły tego wieczoru, dwójka, czyli połowa, była biała). Zdecydowanie wiele łączyło te trzy nietuzinkowe – ambitne – wspaniałe występy pierwszego dużego koncertu […]

27 cze

Reżyser z dyrygentem

Myślę, że – jak na ten blog – smutny temat MJ został już załatwiony, starły się różne zdania, łącznie z porównaniem go do Mozarta (może ze względu na pozycję ojca w początkach jego kariery?) i przeciwnie, ze stwierdzeniem, że był „obrzydliwy” – i dużo więcej już do napisania nie mamy. Idąc więc za życzeniem Gostka wrócę na górę-kulturę, […]

24 cze

Adresy Chopina

Najpierw niezbędne słowo wstępu: cały ten wpis zawdzięczam Teresce. Nie tylko dlatego, że mnie po paryskich miejscach chopinowskich oprowadziła, ale i dlatego, że choć naczytałam się wielu chopinowskich biografii, to nie byłabym w stanie sama znaleźć wszystkich miejsc, nie wiedząc o nich aż tyle. A ona ma tę wiedzę w małym palcu, skompilowała nawet przewodnik […]

22 cze

Święto Muzyki

To już tradycja od 1982 r. Raz w roku, u początku lata, cały Paryż muzykuje. Na różnych poziomach, w różnych miejscach. Od imprez organizowanych przez merostwo po żywiołowe granie na ulicach. Na pewno wiele się od tamtej pory zmieniło, ale jednak święto wciąż żyje, całe miasto cieszy się muzyką. Miałyśmy z Tereską ambitny plan, żeby […]

19 cze

Moi, le béton polonais

Tak, przyznaję się, jestem „polskim betonem”. To nawiązanie do wypowiedzi Krzysztofa Warlikowskiego z przedpremierowego spotkania „Pleins feux sur Le Roi Roger„, gdzie był uprzejmy się wyrazić, że polski beton i tak nie zrozumie jego wzniosłych idei, które nabudował wokół dzieła Szymanowskiego. No i miał słuszność. Tym bardziej, że idei tam nijakich nie było. Wszystko, co dotąd widziałam […]

14 cze

U siebie

Nareszcie Sinfonia Varsovia, zespół z Warszawą w nazwie, ma w swoim mieście miejsce sobie przypisane. W weekend orkiestra cieszyła się z tego razem z warszawiakami. Wczoraj ponoć tu również pogoda nie dopisywała i ludzi na pewno było dużo mniej niż mogłoby, gdyby było słonecznie. Żałuję, że nie mogłam wysłuchać, jak orkiestra przemienia się w zespoły kameralne, występujące […]

11 cze

Na pianinie w Londynie

Szkoda, że tego nie zobaczę. Od 23 czerwca do 13 lipca w różnych miejscach brytyjskiej stolicy stanie 31 pianin, przymocowanych tylko łańcuchami, od razu z dyżurnymi śpiewnikami na zalaminowanych kartkach. Każdy będzie sobie mógł do takiego pianina zasiąść, zagrać i zaśpiewać. Specjalnie zatrudniony stroiciel będzie ciągle się przemieszczał od fortepianu do fortepianu i korygował strój. Akcja według projektu artysty Luke’a […]

10 cze

Próba klawesynu

Pozostaję przy baroku francuskim: wczoraj byłam na przepięknym koncercie. Na Zamku Królewskim Władysław Kłosiewicz wypróbowywał nowy klawesyn, wykonany przez firmę Neupert, kopia instrumentu Johanna Heinricha Hemscha z 1754 r. Hemsch był Niemcem spod Kolonii, ale jako 28-latek wyjechał do Paryża i tam działał już jako Jean-Henri, aż do śmierci w 1769 r. Jego instrumenty więc z […]

8 cze

Biedny pan Jourdain

Jakiż współczesny jest Mieszczanin szlachcicem Moliera! I jakże przypomina dzisiejsze wychowywanie sponsorów przez artystów! (W tamtych czasach artyści nie mieli PR do dyspozycji, więc lansowali się znakomicie sami.) I znamienne, że choć w sposób oczywisty pan Jourdain robi z siebie piramidalnego głupka, nie sposób powstrzymać się, zwłaszcza w pierwszym akcie, od odruchowej sympatii i pewnego […]

Trzy (z wielu) twarze Zorna

Szacun dla czarnego jazzu

Reżyser z dyrygentem

Adresy Chopina

Święto Muzyki

Moi, le béton polonais

U siebie

Na pianinie w Londynie

Próba klawesynu

Biedny pan Jourdain

Najpierw profanum, na koniec sacrum

Na Święta i Nowy Rok

Dzień Haendla

Dzień włoski (i polski)

Sacrum zmieszane z profanum

Świąteczna oferta „Polityki”