33 1/3

31 lip

129 premier płytowych sierpnia

Jedyna rzecz naprawdę pewna w sierpniu to jak wiadomo album poświęcony historii powstania warszawskiego (w tym roku Kwiat Jabłoni). Rzeczy, które już miałem okazję słyszeć i brzmią dobrze, to podwójne trio Bastarda & Sutari oraz zarejestrowane przez polską 1000Hz Records rytualne i lecznicze nagrania z malawijskiego nurtu vimbuza Amaliya Group (link poniżej, było już grane […]

29 lip

Historia klasy, nie rasy

Ciekawe jak znikają schematy rasowe, a po trosze też podziały stylistyczne w amerykańskim popie. O ile Lemonade Beyoncé było wielką płytą mocno związaną z „czarną” przegródką współczesnego R&B czy nawet rapu, a przy tym albumem programowym, feministycznym, nastawionym na opowiedzenie na osobistym i ogólnym planie dużej historii dotyczącej Afroamerykanów, Renaissance wpisuje się w ogólniejszy mainstreamowy […]

15 lip

Piątkowe premiery

Zauważyłem u niektórych Czytelniczek i Czytelników bloga przyzwyczajenie do tych najbardziej forsownych elementów codziennej pracy Polifonii. Jednym z nich jest publikacja listy piątkowych nowości płytowych, może nie najbardziej kompletnej w galaktyce, ale całkiem długiej. Proszę bardzo: dziś z wakacji tylko lista – z okładką jednego z najgłośniejszych albumów tygodnia, który, prawdę mówiąc, sprawdza się tylko […]

8 lip

Kościół świętej Cateriny

Caterina Barbieri kojarzy mi się z Unsoundem. Wprawdzie ominąłem jej koncert sali ICE podczas edycji z roku 2018, to warszawska odnoga tej samej imprezy, czyli Ephemera, przywiozła mi włoską artystkę do stolicy. Występu promującego nowy album Spirit Exit słuchałem, znając tylko dwa fragmenty nowego albumu, nie do końca się więc orientowałem, że album jest tak […]

4 lip

152 premiery płytowe lipca (i jedyna Moor Mother)

Spóźniłem się z listą premier miesiąca, ale to niezła okazja, żeby zająć się przy okazji nową Moor Mother. Bo choć z przerażającą regularnością nagrywa ciekawe płyty, to Jazz Codes jest najpełniejszą wypowiedzią Camae Ayewy w ogóle. Brzmi trochę tak, jakbyśmy zamiast biletu na koncert kupili wejściówkę do jej wyobraźni, gdzie znajdziemy: – trochę partii improwizowanych […]

1 lip

Najłatwiejszy piątek roku

Dziękuję ci, Panie, za to, że w piątek rano poprzez swego sługę Nicholasa obdarzyłeś nas płytą tak krótką. Dzięki temu nie przepracowałem się w upał, a Nicholas Edward być może odnajdzie w końcu spokój ducha i nie będzie już nagrywać psalmów… Oczywiście tak naprawdę w odsłuchach trwającej 23 minuty płyty Cave’a Seven Psalms nie było nic […]

24 cze

Średnio na jeża

Gdyby karierę Porcupine Tree streszczać jednym zdaniem, trzeba by powiedzieć, że przyszli na świat w parku tematycznym rocka progresywnego, tyle że z pociągu Pink Floyd przesiedli się w pewnym momencie do pociągu Rush. I choć ostatnich 13 lat przeżyli w uśpieniu, z którego teraz wracają bez basisty Colina Edwina, mam świadomość, że oczekiwać prostoty od […]

17 cze

Brzydki sezon, piękna muzyka

Wyjście poza swoją strefę komfortu to dobra rzecz i w wielu wypadkach się bardzo przydaje. W wypadku Mike’a Hadreasa, który był dla mnie wielką – ale wciąż nie do końca spełnioną – nadzieją artystycznego popu przydała się praca z choreografką Kate Wallich i Seattle Theater Group. Bo zamówienie paradoksalnie nie zawęziło, tylko poszerzyło jeszcze sposób […]

10 cze

Jeszcze bielszy odcień bluesa

Pamiętam, że w czasach dziecięcych – może wskutek różnych uprzedzeń ery dyskotek i new romantic – uważałem bluesa za jakiś archaiczny i nikomu niepotrzebny gatunek. Aż starsi mi zwrócili uwagę, że oparta na bluesie jest muzyka wszystkich tych metalowych zespołów, których wtedy słuchałem (a koledzy słuchają dalej). I kiedy poznałem mit Roberta Johnsona, zacząłem to […]

3 cze

Wsiadaj do śpiulkociągu

Wybaczcie skojarzenia ze snem, ale te piątkowe notki zawsze kończę rano po krótkiej nocy, którą częściowo spędzam w radiu. I wybaczcie skojarzenia z sobotnim jubileuszem HCH w Pardon, To Tu, ale żyłem tym na tyle długo, że trudno to wszystko zostawić za sobą z dnia na dzień. A był to dla mnie ciekawy wieczór także […]